Vandaag gaan we grotten in de omgeving van Brno bezoeken. Indrukwekkende natuur......
Het is stil om me heen. Niet te geloven hoe stil!! We zitten met zo'n 20 mensen in een bootje, diep in de spelonken van een grot ergens in Tsjechië. Het water is helder en kent het groenblauwe van de Middelandse zee. Het enige licht dat er is komt van een paar lampen. Boven onze hoofden bevinden zich, na 50 cm ruimte, honderden meters rots. Die 20 mensen ervaren op dat moment het bijzondere van die speciale plek: het is de stilte, de puurheid, het zachte geluid van het water, de aardse krachten en het ver weg zijn van de wereld waarin we leven. Wat een mooi moment van stilte!!!
Er volgt nog een moment van stilte die dag. Het is avond in het eenvoudige, Tsjechische hotel.
Een stukje Tsjechische muziek staat op het programma, tijdens en na de maaltijd. Het wordt een andere stilte, maar zeker zo bijzonder!! Een man van 76 zit met zijn keybord en trompet in een hoek van het zaaltje. Even buigen onze hoofden: oh, lieve hemel!! Hoe kun je het bedenken: in de 'middle-of-nowhere", kilometers ver van ons dagelijks leven, zitten wij in een zaaltje en gaan wij luisteren naar de muziek van deze man. Wat moet dat worden? En we beloven onderling niet mee te zingen, geen polonaise te lopen...nee, dat doen we niet!
Na de eerste paar nummers klinkt het gekscherend uit mijn mond: zometeen krijgen we "Una paloma blanca" nog! We liggen onder tafel van het lachen als daar de tonen van, ja hoor, "Una paloma blanca" klinken!! Heel zachtjes en bescheiden klinkt her en der de Hollandse tekst....hmmm, toch interessant! Het toetje en de kannen wijn luiden de rest van de avond in. Het zachtjes en bescheiden zingen verandert in enthousiast meezingen. Deze man van 76 is in het bezit van een enorm repertoire van deunen, ons aller welbekend! Ook hij krijgt er steeds meer lol in.
Het feest is compleet als onze chauffeur zijn talenten tentoonspreid. Hilarisch met masker, sombrero en kapstok! De steeds sneller leegrakende karaffen wijn zorgen ervoor dat de leut er helemaal in komt. Alles wat we om 20.00 uur beloofd hadden niet te doen, werd gedaan. Dat betekent dus wel "de Vogeltjesdans", zingen, polonaise, dansen.....het werd hoe later, hoe gekker!!
Tot onze stomme verbazing kon de man van 76 ook nog heel goed trompet spelen. De ene na de andere melodie schalde door de ruimte. En ook al had hij er een andere bedoeling mee: toen wij de eerste tonen van ons nationale voetbalvolkslied hoorden ( Hazes) zongen wij uit volle borst, plechtig mee, meteen gevolgd door het Wilhelmus!! En die man maar stralen.....
Dan tot slot nog het wereldberoemde "Il silenzio".....en toen was plots de melancholie daar!!
Wat heb ik tijdens dit nummer beseft dat dit een heel bijzondere avond was, zo vreselijk ver weg van alles in Nederland, zo kneuterig met een stel vreemde mensen die binnen een paar dagen eigen zijn. Zo ver weg van de zorgen in het dagelijkse leven. Even zo gek doen, zo lachen en zo zingen. Ik wist niet dat ik het nog kon ....het was namelijk (te) lang geleden!! Heerlijk!!
Monique en ik zijn twee keer in de grotten van Moravsky Kras geweest en hebben alle grotten bezocht. Werkelijk prachtig. Persoonlijk vond ik de "Kateřinská jeskyně" de mooiste grot, dit is de grot waar ook concerten gegeven worden. Maar ook de tocht met het bootje vond ik mooi. Ook hebben we de wandeling gemaakt van boven naar beneden (steile paden, ook erg mooi.
BeantwoordenVerwijderen