EEN MENGELMOES VAN GEDACHTEN

Zit ik weer......midden in de nacht! De afgelopen week dwarrelt door mijn hoofd. De week van afscheid nemen. Een bijzondere week met veel gebeurtenissen en belevenissen om aan terug te denken. Mijn leven stokte even, de wereld buiten bestond niet. Vandaag begint er een nieuw hoofdstuk en is het de bedoeling om de draad van mijn leven op te pakken. Waar was ik ook al weer mee bezig?

Het lijkt eeuwen geleden dat ik gewerkt heb, me beziggehouden heb met de OR. Sporten? Boodschappen doen? De vuilniszakken buiten zetten? In mijn agenda heb gekeken? Ik weet er niks meer van.....

Dat gaat vanaf nu weer starten.

Het zal een mengelmoes van terugdenken en vooruitdenken worden. Ik laat het maar gebeuren.

Zo zal ik vast tijdens het komende sportuurtje denken aan de bijzondere momenten van de afgelopen week, tijdens het boodschappen doen denken aan de koekjes die ik altijd mee naar ma nam en tijdens het werk handelingen verrichten die ik bij haar ook gedaan heb. Ik zal tijdens de OR-vergaderingen afdwalen, tijdens het fietsen de ritjes naar Leur nog eens herbeleven en thuis bij het afstoffen van de vitrinekast met poppen van ma, aan haar terugdenken met een weemoedig en verdrieterig gevoel..

Maar ik ga ook weer vooruitdenken: geen zorgen meer om haar hebben, een heel goed gevoel hebben omdat ik deze week zo veel moois heb mogen doen, dankbaar zijn dat haar verdere narigheid bespaard is gebleven, dat ik een hoop heb mogen leren de afgelopen dagen, ik anderen ook een hoop heb mogen leren en dat ik veel goede herinneringen aan mijn tijd van kind-zijn heb.

Ik ga die mengelmoes van gedachten rustig over me heen laten komen.........het is helemaal goed zo!

Nu maar eens proberen te slapen, straks gezond weer op......om te beginnen met een uurtje sportschool!