Het is avond op c14. Ik draai mijn derde avonddienst op rij en zit er dus lekker in. De pillen kan ik dromen, de i.v.-tjes heb ik allemaal opgelost voor de avond en we zijn prettig begonnen aan de laatste ronde. Buiten is het koud en de sneeuw geeft een blauwwit schijnsel. En dan krijg ik last van een kneuterig gevoel. Het verpleegkundig vak uitoefenen zoals het hoort met daarbij dat beetje extra.
Bij twee dames, die toch flink onze zorgen nodig hebben, kan ik het niet laten:
Eens even kijken of ze in de kerststemming kunnen komen: kerstliedjes zingen..
De herdertjes...., stille nacht.... en de dames vinden het leuk, er wordt zelfs meegezongen. Een derde collega komt erbij en we zingen tweestemmig. Erg sfeervol zo in dat CWZ.
De buurvrouw van de kamer ernaast komt ook eens even kijken wat er gebeurd! En wij maar denken dat ze het mooi vond. Nee, wanneer kom je nou eens; ik wil mijn slaaptablet!!!
En toch blijft het een mooie avonddienst: lekker gewerkt, een beetje extra kunnen geven, thuis afsluitend met een wijntje en wat toastjes. Wat wil een mens nog meer......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten