Tijdens een moment babbelen met collega's, kwamen we over de vreselijke gewoonte roken te spreken. Wanneer collega's even een sigaretje willen roken, moeten ze naar buiten. En stoer als ze zijn: weer en wind deert hen niet!! Ze vragen keurig of het kan en zijn dan ook 1 sigaretje verder weer terug. Op de afdeling hebben we er dus gelukkig geen last van ..... behoudens dat het bellen lopen voor de niet-rokers is!
Heerlijk is het dan om hen jaloers te maken met de verhalen van vroeger: Ja, ja, toen werd er gewoon op de afdeling gerookt en hoefden we weer en wind niet te trotseren.
Sterker nog: je had een speciaal rokers-dagverblijf waar de patienten elkaar opzochten en de asbakken niet aangesleept konden worden. De muren zagen bruin en de gordijnen waren doordrongen van de rook. Gelukkig hadden we in de jaren 70-80 van die oranje-bruine hippe dingen. Zag je de rook tenminste niet! Hoogtepunten waren de voetbalwedstrijden
van Oranje: dan was het helemaal feest!!
Ook tijdens de overdracht van de verpleegkundigen werd er vele sjekkies gedraaid. Drum en Samson waren favoriet. In een ruimte van pak-um-beet 3 bij 3 zaten een man/vrouw of 8 binnen een kwartier elk 2 peuken weg te werken. DAT MOET JE JE EENS VISUALISEREN!!!
Een ander hoogtepunt vierde ELKE dag hoogtij: na een paar uur keihard werken ( want dat was het!) dromden plegen, fysio, keukelui, opperhoofd tesamen in de koffiekamer om daar met een rokertje in de hand te gaan rikken. Ja, ja, dat kaartspelletje.... kop koffie erbij, witte boterham met pindakaas en/of een bruine met ham of hagelslag iedereen was blij. Voor geroddel en achterklap was geen tijd. .......Er werd fanatiek gerikt. En was je nieuwbakken leerling: binnen een week werd je ingelijfd in deze neurologische tik.
Een half uur ontspannen moesten we van het opperhoofd.....
Roken en rikken: om nooit te vergeten!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten