Naast de standaard reclamefoldertjes vandaag een brief van het bedrijf dat ons van schoon water voorziet. Een brief om te openen....wat nu! Beste meneer, mevrouw. U ontvangt gratis en wel een nieuwe watermeter. Deze zal dan en dan geplaatst worden. Gelieve thuis te zijn en ruimte voor de meneer te maken zodat hij met een paar lichte handgrepen de oude watermeter kan vervangen. ( Goh, deed die het dan niet meer? Nooit klachten gehad)
Fijn, roept manlief, je bent vrij en de meter kan dus komen . Sjacherijnig word ik ervan. Kan ik weer thuisblijven en op een monteur gaan zitten wachten. Bovendien krijg ik dan het gezeur als er weer iets is. Maar goed, het moet, dus moet het maar!!! Tenslotte een brave burger.
We bekijken de werkkast, waar de watermeter zich bevindt, eens. Er moet ruimte gemaakt worden. Heerlijk dat de kast eens aandacht krijgt. Hij is namelijk pas opgeruimd en zo'n schone kast vindt het ook fijn dat hij eens bekeken wordt!! Maar onze blik moet nu verder gaan: kan die goeie man wel bij de meter tussen al die schappen door? We worden steeds somberder. Een paar betrokken schappen leeggemaakt......nou, dat wordt lastig. Als we nu eens een schap doorzagen en open kunnen klappen? Hmm, zit wat in. Maar dat verticale dwarsplankje dan? Tja, dat kan niet weg.
Ik word steeds sjacherijniger en denk maar steeds aan het waarom van die nieuwe watermeter.
Met veel gedoe wordt er een plank doorgezaagd en via een pianoscharnier is deze wegklapbaar gemaakt. Ziet er goed uit naar ons idee en we denken dat het verwisselen nu appeltje-eitje is! We zijn trots op ons nieuwe plankje!!
Zo wordt de avond ervoor de werkkast leeggeruimd en zit ik op de dag der plaatsing om 8.00 uur klaar voor de ontvangst van de monteur. 2 Minuten over 8 wordt er gebeld. Ik verslik me in de thee. De watermeterverwisselaar! Heerlijk vroeg en ik toon de bereikbare werkkast. We hebben ons best gedaan om de meneer het zo gemakkelijk mogelijk te maken.
"Maar, mevrouw, hier kan ik niet bij......ik moet meer ruimte hebben" concludeert meneer. Overbodig kom ik maar eens kijken.....tja, de vorige bewoners hebben die kast ook zo vastgezet; we hebben de plak al wegklapbaar gemaakt; moeten we ook aan de andere kant de schap nog wegklapbaar maken?
De meneer gaat toch mopperend aan de gang en na wat gedoe is het toch gelukt. "Tja, mevrouw, als het overal zo gaat heb ik vanavond geen rug meer over! Wat een gedoe, bij u is het wel heel erg."
Nou, naar mijn idee zal deze heer nog wel veel meer problemen gaan krijgen. Werkkasten onder trappen worden vaak als opslagplaats gebruikt, er zullen op veel plekken schappen zijn. Bovendien hebben wij niet om een nieuwe meter gevraagd. En was de brief niet duidelijk.
Arme man: 32 meters per dag moet hij doen, dag in dag uit!!! Opdracht van de baas..... en wij....wij hebben weer wat te kletsen als buren onderling.... maar goed: het is weer gebeurd en als de deur dichtgaat zet ik alles weer op zijn plek. Mijn sjacherijnige bui is meteen voorbij! Over op de koffie....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten