En dan begint er een van de meest bizarre middagen in mijn leven.
Mijn mond valt open: een vliegtuig boort zich in een enorme wolkenkrabber. Ik zie dit...nu!!Dit is een grap, optisch bedrog, een film, dan een ongeluk....hoe kan dat? Een paar minuten is het voor mij een ongeluk....maar hoe kan dat dan? Tot de vreselijke waarheid binnendringt: het is geen ongeluk, maar een aanslag!! Van minuut tot minuut krijgt de hele wereld te horen van wat daar gebeurt is. Een aanslag op het Pentagon, op de Towers, nog ergens een vliegtuig.
Maar het meest branden op mijn netvliezen de live-beelden. Ik kan niet bevatten wat mijn ogen zien. Die toren die naar beneden stort, ongelooflijk bizar!!! En ik zit daar met mijn kop thee aan de tafel. Live op tv!!!!!! Stof, puin, rennende mensen, paniek, fladderende papierstukjes, geraas, het commentaar, loeiende sirenes die we allemaal kennen van actieseries op tv......
In de uren, dagen erna dringt pas goed door tot de wereldburger wat daar gebeurd is, welke gevolgen het met zich mee zal brengen. De verhalen van de mens komen de wereld in, documentaires en films....en elke keer schokken ze!
Het is 10 jaar later, krant en koffie op tafel. Even rust. Als de dag van gister lees ik de verhalen, zie ik de docu's op tv. Een indrukwekkende herdenkingsplek in New York, nieuwe torens zijn gebouwd.
En ik ben weer terug op de dag van toen.....weer valt mijn mond open als de toren valt en het tweede vliegtuig zich in toren twee boort....gelukkig ontbreekt het icoontje "live"!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten