woensdag 21 september 2011

DE TROONREDE IN HET KLEIN

"Leden van ons aller CWZ,

Ons CWZ maakt moeilijke tijden door. De stijgende kosten van de zorg zijn een bedreiging voor de kwaliteit die geboden moet worden. Daarom behoeven beheersing van de kosten en behouden van de kwaliteit voortdurend ons aller aandacht. Vanuit deze visie wil het bestuur de problemen van vandaag aanpakken en kansen voor morgen creëren. Dit doen zij in de vaste overtuiging dat de kracht van het CWZ zit in alle medewerkers. Daarbij hoort een krachtig bestuur, dat medewerkers meer ruimte geeft. Het terugdringen van de bureaucratie biedt medewerkers meer mogelijkheden hun vakmanschap te ontplooien.

De bezuinigingsoperatie gaat aan vrijwel niemand voorbij. Het uitgangspunt van het bestuur is dat medewerkers niet gebaat zijn bij afhankelijkheid.

Bij het invullen van de bezuinigingen kijkt het bestuur in de eerste plaats naar zichzelf. Er zijn voorstellen gedaan om het aantal bestuurders te verminderen. Waar mogelijk en nuttig draagt het bestuur taken over aan afdelingen. Een klein en krachtig bestuur is van wezenlijk belang voor de versterking van het groeivermogen van het CWZ. Bij een kleine samenleving die mensen stimuleert in beweging te komen en het beste uit zichzelf te halen, past immers niet een bestuur dat in de weg loopt, maar een bestuur dat een weg baant. Dat betekent bijvoorbeeld door ondernemerschap en kennis bij elkaar te brengen.

Het spreekt vanzelf dat groei nauw verbonden is is met ons vermogen om te blijven leren. Goed onderwijs is fundamenteel voor de concurentiekracht van ons CWZ en geeft mensen de kans hun talenten te ontplooien. Het bestuur wil daarom de kwaliteit van onderwijs verbeteren.

Veiligheid is bij uitstek een maatschappelijke basisbehoefte voor alle gebruikers van het CWZ. De vorming van een goed team dat onze veiligheid waarborgt, is nodig om krachtig op te treden tegen criminaliteit. Het bestuur richt zich daarbij in het bijzonder op misdrijven die zeer ingrijpend zijn .

In de zorg die in het CWZ geboden wordt staat solidariteit tussen oud en jong, tussen gezond en ziek centraal. Het bestuur stelt toch in deze periode geld beschikbaar voor het behouden van solidariteit, ondanks de enorme bezuinigingsopdracht. In de sociale zekerheid en de oudedagsvoorzieningen zijn maatregelen nodig om de goede basisvoorzieningen te behouden. Gelet op het feit dat de mensen gemiddeld steeds langer leven, is het logisch dat wij allen langer werken.

Leden van ons aller CWZ,
De huidige economische situatie vraagt om maatregelen. Het bezuinigingspakket is dan ook omvangrijk. Toch is er reden voor optimisme, want de uitgangspositie van ons CWZ is en blijft relatief goed, denk hierbij aan de 6e plaats op de ranglijst van het AD! Alle maatregelen zijn erop gericht op CWZ gezond te houden. Het bestuur vraagt hierbij een bijdrage van iedereen.

Op u, leden van ons aller CWZ, rust bij dit alles een speciale verantwoordelijkheid. Het bestuur ziet uit naar een intensieve en open gedachtenwisseling en wil graag samen met u werken aan breed gedragen oplossingen. U mag zich in uw zware taak gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden."






dinsdag 13 september 2011

MENEER ALZHEIMER LOOPT RUSTIG DOOR

Gesprek met de dokter. Actueel is dat ma veel hoest, maar we knopen er de algehele toestand aan vast. Ik merk dat ik pieker achter mijn laptop. Hoe zal ik het allemaal weer verwoorden?
Ma is gevallen en heeft een pijnlijke, dikke arm. Foto? Nee, dat hoeft gelukkig niet. Door alleen maar te kijken naar haar, zien we dat ze de arm goed gebruikt. Geeft een hand, pakt dingen vast....geen probleem dus.
Het hoesten: een antibioticakuurtje hielp niet. Haar ademhaling wordt door alle medicatie wat gedempt, hier heeft ze geen hinder van. Af en toe stimuleren eens goed door te hoesten moet voldoende zijn.
Het gedrag van meneer Alzheimer wordt lastiger. Hij zorgt ervoor dat ma dagen van actief gedrag heeft. En dat betekent dat ma geen rust heeft, alles wat eetbaar lijkt in de mond stopt en hele verhalen vertelt waar alleen meneer Alzheimer iets van begrijpt. Veel zin in drinken heeft ma ook niet meer......

Heeft ze van deze problemen last? Hoe voelt ze zich? Maakt ze een tevreden indruk?
Conclusie is dat meneer Alzheimer rustig doorloopt. We moeten het ermee doen, passen ons aan aan zijn tempo en denken na over hoe verder mee te wandelen. Creatief zijn!!

De volgende dag sta ik weer bij de speelgoedwinkel......zacht knuffeldiertje/lapje, houten rammelring waar ze heerlijk met haar vingers aan kan frunniken, in de hand. Hier maar eens iets van maken!


zaterdag 10 september 2011

WAAR WAS JIJ TOEN.....

Zo, halverwege de middag.....een kopje thee, een restant van de krant: even rust. De radio staat aan , het nieuws van 15.00 uur op de achtergrond . Met een half oor luister ik ......toch niet veel bijzonders! Vaag hoor ik iets over een extra nieuwsuitzending op tv. Oh, dan zal er wel weer iets zijn. Ik hoor : Amerika? Aanslag? Toch maar even kijken dan..............
En dan begint er een van de meest bizarre middagen in mijn leven.

Mijn mond valt open: een vliegtuig boort zich in een enorme wolkenkrabber. Ik zie dit...nu!!Dit is een grap, optisch bedrog, een film, dan een ongeluk....hoe kan dat? Een paar minuten is het voor mij een ongeluk....maar hoe kan dat dan? Tot de vreselijke waarheid binnendringt: het is geen ongeluk, maar een aanslag!! Van minuut tot minuut krijgt de hele wereld te horen van wat daar gebeurt is. Een aanslag op het Pentagon, op de Towers, nog ergens een vliegtuig.
Maar het meest branden op mijn netvliezen de live-beelden. Ik kan niet bevatten wat mijn ogen zien. Die toren die naar beneden stort, ongelooflijk bizar!!! En ik zit daar met mijn kop thee aan de tafel. Live op tv!!!!!! Stof, puin, rennende mensen, paniek, fladderende papierstukjes, geraas, het commentaar, loeiende sirenes die we allemaal kennen van actieseries op tv......

In de uren, dagen erna dringt pas goed door tot de wereldburger wat daar gebeurd is, welke gevolgen het met zich mee zal brengen. De verhalen van de mens komen de wereld in, documentaires en films....en elke keer schokken ze!

Het is 10 jaar later, krant en koffie op tafel. Even rust. Als de dag van gister lees ik de verhalen, zie ik de docu's op tv. Een indrukwekkende herdenkingsplek in New York, nieuwe torens zijn gebouwd.
En ik ben weer terug op de dag van toen.....weer valt mijn mond open als de toren valt en het tweede vliegtuig zich in toren twee boort....gelukkig ontbreekt het icoontje "live"!!!