Ma is gevallen en heeft een pijnlijke, dikke arm. Foto? Nee, dat hoeft gelukkig niet. Door alleen maar te kijken naar haar, zien we dat ze de arm goed gebruikt. Geeft een hand, pakt dingen vast....geen probleem dus.
Het hoesten: een antibioticakuurtje hielp niet. Haar ademhaling wordt door alle medicatie wat gedempt, hier heeft ze geen hinder van. Af en toe stimuleren eens goed door te hoesten moet voldoende zijn.
Het gedrag van meneer Alzheimer wordt lastiger. Hij zorgt ervoor dat ma dagen van actief gedrag heeft. En dat betekent dat ma geen rust heeft, alles wat eetbaar lijkt in de mond stopt en hele verhalen vertelt waar alleen meneer Alzheimer iets van begrijpt. Veel zin in drinken heeft ma ook niet meer......
Heeft ze van deze problemen last? Hoe voelt ze zich? Maakt ze een tevreden indruk?
Conclusie is dat meneer Alzheimer rustig doorloopt. We moeten het ermee doen, passen ons aan aan zijn tempo en denken na over hoe verder mee te wandelen. Creatief zijn!!
De volgende dag sta ik weer bij de speelgoedwinkel......zacht knuffeldiertje/lapje, houten rammelring waar ze heerlijk met haar vingers aan kan frunniken, in de hand. Hier maar eens iets van maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten